قرآن كريم، نسخه شفابخش بشريت و نور هدايت در ظلمتكده دردآور و دهشتناك كنوني است. مصلحان و رهبران كه سكان‌داران كشتي هدايت در اين درياي پرتلاطم هستند، هرچه با اين كتاب آسماني آشناتر باشند، جامعه را بهتر به ساحل مي‌رسانند.آنچه در ذيل آمده، بخشي از سخنان مقام معظم رهبري درباره اين كتاب آسماني است.

انس با قرآن
رهبر معظم انقلاب درباره انس با قرآن مي‌فرمايد:
در اين فـضاي آلوده مـاديات، شايسته است در درياي بي كـران معنويت قـرآن كريم شنا كرد، تا از پليدي‌هاي دنيا پاك شد و اين، جز با انس مدام با اين كتاب آسماني ممكن نيست.

تلاوت، مقدمه انس با قرآن
قرآن، كلام پروردگار مهربان است. خواندن و نگاه به آيات آن، زنگار را از دل مي‌زدايد و انسان با تلاوت هر آيه، پله‌اي از نردبان معنويت را طي مي‌كند. اين تـلاوت، خود زمينه انس را فراهم مي‌آورد. مقام معظم رهبري مدّ‌ظله در اين باره مي‌فرمايد:
من بارها گفته‏ام، باز هم مى‏ گويم: ما تلاوت برجسته قرآن را در اين كشور دنبال مى ‏كنيم، براى اين‏كه اُنس با قرآن و تلاوت قرآن در بين مردم عموميت پيدا كند. عزيزان من! بايد با قرآن اُنس پيدا كنيد.

صوت زيبا، زيور قرآن‏
تلاوت اگر زيبا باشد، در اعماق وجود انسان بيشتر نفوذ مي كند. در روايت، صوت خوش زيور قرآن معرفي شده است. امام صادق (عليه السلام) از پيامبراكرم (صلي الله عليه و آله و سلم)نقل مي‌كند كه فرمود:
لِكلِّ شى‏ءٍ حِليَةٌ وحِليَةُ القرآنِ الصَّوتُ الحَسَنُ؛
هر چيزى زيورى دارد و زيور قرآن، صداى خوش است.

مقام معظم رهبري مدّ‌ظله درباره تلاوت زيبا مي‌فرمايد:
البته تلاوت قرآن با صداى خوش، كار بسيار خوبى است. روايت دارد كه امام سجاد (عليه السلام) – هم درباره امام سجاد (عليه السلام) دارد و هم درباره امام باقر (عليه السلام) – وقتى تلاوت مى‌كردند، كسانى كه از نزديك محل تلاوت ايشان مى‌گذشتند، زانوهايشان مى‌لرزيد و سست مى‌شد و نمى‌توانستند حركت كنند. مى‌ايستادند تلاوت قرآن را گوش مى‌كردند و وقتى حظّ خودشان را مى‌بردند، به راهشان ادامه مى‌دادند. تلاوت قرآن با صوت خوش و با آداب كه شيوه خاصى دارد، موسيقى خاصى دارد، روش خاصى دارد، امور لازمى است. اين‌ها انسان را نزديك مى‌كند؛ اما كافى نيست. اگر بخواهيم تشبيه كنيم، اين‌طور مى‌گوييم: قرآن را به صورت بناى مُعْظمى، داراى سالن‌ها و حجره‌ها و زواياى گوناگون و اعماق فراوان در نظر بگيريد. اين عمارت وسيع و عظيم، سردر و مدخلى دارد. اگر آن مدخل را زيبا ساختيم، مردم براى ورود در آن عمارت، تشويق مى‌شوند. مدخلِ آن بناى رفيع، همين تلاوت‌هاى زيبايى است كه اينجا خواندند. كاشي‌كارى دَمِ در، اين تلاوت است. حال وارد شويد. اين كاشي‌كارى، بسيار لازم است. اين زيباسازىِ تلاوت، امر لازمى است.
البته بايد قاري به اين نكته توجه داشته باشد كه تلاوت او، فقط تلفيق آهنگ‌ها نيست؛ بلكه برجسته سازي معنا، از رسالت‌هاي هنري او به شمار مي‌آيد. رهبر انقلاب مدّ‌ظله، اين نكته را چنين بيان مي‌فرمايد:
اشكال [ديگر] اين است كه وقتى قارى و تلاوتگر ما، تلاوت مي‌كند و اين لحن‌هاى زيبا و آهنگ‌هاى خوب را فرا مي‌گيرد و مي‌خواند، تصور كند كه كار او فقط همين تلفيق آهنگ‌ها و بيان اين الفاظ، با صداى خوش و با آهنگ خوش است. اين هم يكى از اشكالات است كه اگر پيش بيايد، ضرر دارد. قارى ما وقتى قرآن را تلاوت مي‌كند، بايد آن‌چنان تلاوت كند كه گويى قرآن را دارد نازل مي‌كند به قلب مخاطب؛… شما بايد قرآن را به گونه‌اي تلاوت كنيد كه گويي اين مفاهيم قرآنى و آيات كريمه‏  قرآن، در حال نازل شدن بر قلب مخاطب است. آهنگ‌ها را با مضامين منطبق كردن و از آهنگ براى برجسته كردن معنا و مضمون آيه كمك گرفتن. اين آهنگ‌ها و اين نغمه ‏هاى قرآنى، مهم‌ترين هنرش اين است كه بتواند كمك كند به اين‌كه آن مضمون برجسته شود و در ذهن مخاطب بنشيند.

تهذيب، راه انـس با قرآن
همنشيني با قرآن، سنخيتي خاص مي‌طلبد. در قرآن آمده است:
لا يَمَسُّهُ إِلاَّ الْمُطَهَّرُونَ؛
جز پاكان نمى‏ توانند به آن دست زنند [دست يابند].
امامان معصوم:در حد اعلاي طهارت، عدل قرآن محسوب مي‌شوند. هر شخص ديگري كه بخواهد با اين اقيانوس بيكران ارتباط برقرار كند، بايد آلودگي گناه را از جان خود پاك كند.

رهبر فرزانه انقلاب مدّ‌ظله مي فرمايد:
با قرآن بايد مثل آينه مواجه شد؛ پاكيزه، براق و بى ‏زنگار، تا قرآن در دل ما منعكس شود. قرآن بايد در جان ما انعكاس پيدا كند. اين، هميشه و براى همه نيست؛ براى كسانى است كه دلشان را با صفاى باطن و نفس پاكيزه كنند؛ با ايمان، با باور و با قبول با قرآن مواجه شوند، و الّا كسانى ‏كه دل معاند دارند، بناى برنشنيدن و نفهميدن دارند، نواى قرآن، كلام قرآن و پيام قرآن در دل آن‌ها اثرى نمى‏كند.
وَ لَوْ أَنَّنا نَزَّلْنا إِلَيْهِمُ الْمَلائِكَةَ وَ كَلَّمَهُمُ الْمَوْتى‏ وَ حَشَرْنا عَلَيْهِمْ كُلَّ شَيْ‏ءٍ قُبُلاً ما كانُوا لِيُؤْمِنُوا إِلاَّ أَنْ يَشاءَ اللهُ…
اگر براى برخى افراد، زمين را به آسمان بدوزى، اين دلِ ناباور و زنگار گرفته، نزديك نمي شود و ايمان نمي ‏آورد؛ لذا قرآن را مى ‏خواند، اما به قرآن نزديك نمى ‏شود.
 

بايد در قرآن تدبر كرد، خود قرآن در موارد متعدد از ما مي‌خواهد كه ما تدبر كنيم، ا گر عزيزان من، ما ياد گرفتيم كه با قرآن به صورت تدبر انس پيدا بكنيم؛ آن چيزهايي كه گفتيم همه حاصل خواهد شد ما هنوز خيلي فاصله داريم، بايد پيش برويم. اينكه شما مي‌بينيد از اول انقلاب تا امروز مسوولين كشور، دلسوزان كشور، قرآن را در تلاوت، در حفظ، در تعقيب مراسم مربوط به قرآن، مطرح كرده‌اند؛ اين براي اين است كه ما به آنجا نزديك بشويم.
عزيزان من قرآن نور است، حقيقتاً دل و روح را روشن مي‌كند. اگر با قرآن انس پيدا كنيد مي‌بينيد كه دل و جان شما نوراني مي‌شود، بسياري از ظلمات و ابهامات از قلب انسان و روح انسان به بركت قرآن زدوده مي‌شود.